ยังไม่ได้คิด

 เสียงแดดกระทบกับร่างบางๆของเด็กสาววัยน่ารัก แสงแดดค่อยๆส่องมากระทบผิวขาวเนียนของเธอจนเริ่มร้อน เธอขยับตัวเข้าไปยืนในที่ร่มใต้ต้นไม้ที่โรงเรียนได้ปลูกไว้ทั่วโรงเรียน เธอมองหาที่นั่งที่ดีก่อนจะลงนั่งไปบนพื้นสีขาวสะอาดในสวนเล่นที่โรงเรียนได้จัดขึ้นเพื่อให้นักเรียนทุกคนได้พักฝ่อนได้เต้มที่ในช่วงเช้าและช่วงกลางวัน

                มิล เมื่อไหร่ใบไม้กับสลากจะลงมาสักทีเนี๊ยะ ? เด็กสาวถามเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆเธอ ก่อนจะชะเง้อมองไปทั่วบริเวณตึกอาคารเก่าๆสีส้ม แต่ก็ไม่พบวี่แววของสองคนนั้นเลย

                ไม่รู้ดิ เดี๋ยวเค้าขึ้นไปดูให้ก็แล้วกัน มิลพูดขึ้นก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนตึก โดยปล่อยให้เธอรออยู่คนเดียว เธอมองซ้ายมองขวาไปเรื่อยๆจนไปประทะกับสายตาใครบ้างคนที่มองเธออยุ่ห่างๆโดยไม่คลาดสายตา เธอหลบสายตาคู่นั้น ก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ

                เฮ้ย~ เราแค่ฝันไป หรือเปล่าวะ ! เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืนและเดินตรงไปหาใบไม้ สลากและมิลที่เดินลงมาจากบันไดตึกลงมาข้างล่าง ใบไม้โบกมือให้เธอก่อนจะส่งยืมหวานๆให้ เธอยิ้มตอบแต่ไม่ได้พูดอะไร สลากก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน

                เพลงที่รัก >< นางฟ้าทึกกี้ของเรา หล่อขึ้นเยอะเลยอ่ะ แกว่าม่ะ เดี๋ยวนี้วง SJ นี้หล่อขึ้นทุกคนเลยอ่ะ อากก ฉันจะครั่งตายอยู่แล้วอ่ะ >< สลากพูดขึ้นพลางทำหน้ากระดี้กระด๋าเป็นปลากระดี่ได้น้ำ ใครๆก็รู้ว่า ยัยสลากมันบ้าดาราเกาหลีนักร้องเกาหลีขนาดไหน ยิ่งเป็น SJ มันยิ่งบ้าใหญ่ มันสามารถโดดสอบเพื่อไปดูนักร้องเกาหลีที่มันชอบ โดยไม่แคร์ใคร สุดท้ายมันเลยติด 0 แต่มันไม่แคร์เพราะมันรวยไง !

                เพลงส่ายหน้าเบาๆกับอาการของเพื่อนเธอคนนี้แต่เธอชินแล้ว เพราะเช้าที่ไหร่ ยัยเพื่อนตัวดีของเธอต้องโทรมาแหกปากร้องเพลงเกาหลีให้เธอฟังทุกวันจนเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว -_-;

                เพลง ปล่อยให้มันบ้าไปก่อนเหอะ ว่าแต่ทำไมวันนี้แกมาโรงเรียนก่อนฉันอีกเนี๊ยะทุกทีแกต้องมาช้ากว่าฉันนี้ ใบไม้ถามขึ้น พลางมองสลากอย่างเอื่อมๆ

                ฉันจะมาเร็วบ้างมันผิดตรงไหนฮะ! วันนี้พ่อแม่ฉันไม่อยู่เลยให้ลุงเลิศมาส่งก่อนไง >< เพลงตอบเหมือนไม่คิดอะไรมาก แต่ที่จริงแล้วเธอยังนึกถึงสายตาที่มองเธอเมื่อสักครู่ไม่หยุด แต่เธอต้องปั้นหน้าหลอกทุกคนว่าเธอสบายดีเพื่อยไม่ให้ทุกคนต้องแปลกใจกับกิริยาที่แสดงอออกมาของเธอ...